René François Aerts

De beer, hij is niet meer… Sterk als een beer, was je. Werken als een paard kon je. Je was moedig als een leeuw. De middelste van elf, een vreemde eend in de bijt. Alles durfde je aan, alles kon je aan: haantje de voorste thuis, op school, op de boot, in de mijn, manusje van alles, een duizendpoot, een ijverige bij. Koppig ook als de viervoeter met de lange oren. Apetrots was je op je arbeid, op het werk van je kinderen, op de prestaties van je kleinkinderen. Immer ging je piekfijn de deur uit, fier als een pauw. Wij nemen afscheid van je, bedroefd door je plotse heengaan, dankbaar voor alles wat je voor ons deed. Laat de ouwe koeien nu maar in de gracht. Rust in vrede. De zonnebloemen zullen bloeien. Aan het strand wachten wij tot de zeearend aanvliegen komt.