CAMIEL CEULEMANS

20 januari 2010. Vandaag is een speciale dag. Het is exact honderd jaar geleden dat jij geboren werd. Wij waren er toen nog niet. Wij zijn pas later deel beginnen uitmaken van je leven. We hebben samen vele mooie momenten beleefd. Telkens wanneer ik voorbij je huis in de Guido Gezellestraat in Aartselaar rijd, moet ik daaraan terugdenken. Aan de bijeenkomsten op moederdag. Dan speelden we in je grote tuin, tussen de vele fruitbomen en het kippenhok achteraan. En aan de bijeenkomsten op nieuwjaarsdag. Dan mochten we één voor één onze nieuwjaarsbrieven voor jou voorlezen. Of die keren dat we mochten komen logeren toen mama en papa voor enkele dagen naar Londen gingen. Of die keren dat ik zomaar zonder reden tot bij jou fietste om even een babbeltje te slaan. Soms zou ik willen dat we het nog even opnieuw zouden kunnen doen.