Wannes Van de Velde

Willy Cecile Johannes (Wim) Van de Velde beter bekend als Wannes Van de Velde was een Vlaams zanger, muzikant, dichter en beeldend kunstenaar.

Hij groeide op in het Schipperskwartier dichtbij de haven. Het ouderlijk huis was gevestigd boven een Spaanse winkel Le comptoir de Valence, die nu nog steeds bestaat en El Valenciano heet. Thuis en op café werd gezongen: levensliederen, spotliederen, strijdliederen, .... Als klein kind maakte hij de waanzin van de oorlog bewust mee.

In 1953 laat Wannes, toen nog Wim, zich inschrijven in de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten, afdeling plastische kunsten. Tijdens zijn academiejaren koestert hij al een levendige belangstelling voor muziek en het volkslied in het bijzonder. De roes van beeldende en muzikale kunsten wordt een bruusk halt toegeroepen wanneer Wim in 1958 wordt opgeroepen om zijn legerdienst te vervullen, een periode die hem sneller dan gewenst de jeugd ontneemt.

In het begin van de jaren zestig groeit zijn belangstelling voor de oude volksliederen. Pas dan kiest hij Wannes als artiestennaam. Al gauw begint hij ook zelf teksten te schrijven en te componeren. Zijn eerste liederen ontstaan uit boosheid en vooral onmacht ten aanzien van de sloop van de oude stadskern van Antwerpen, de buurt waar hij opgroeide. Hij omringt zich met een groep muzikanten die de interesse voor het volkslied met hem delen. In 1966 resulteert de samenwerking in een eerste plaat "Wannes Van de Velde". De keuze voor het Antwerps dialect – die voor Van de Velde eerder een evidentie is dan een keuze, omdat hij nooit anders sprak – wordt door de intelligentsia van die periode niet gewaardeerd.

In de jaren zeventig stort hij zich op het theater. Bij de montering in Essen (Duitsland) van Mistero Buffo waar hij als muziekadviseur geëngageerd wordt leert hij zijn vrouw, de actrice Christa Bernhardt kennen. Bijzonder populair wordt zijn lied "Ik wil deze nacht in de straten verdwalen".

In 1992 zingt Van de Velde in duet met Hans De Booij "De lichtjes van de Schelde" van Bobbejaan Schoepen weer de hitlijsten in. In de jaren negentig volgen nog drie nieuwe cd’s.

In 2000 wordt leukemie vastgesteld bij Van de Velde. In 2001 schrijft hij een bundel Flamencoschetsen over zijn grote liefde voor die muziekvorm.