Toen ik het nieuws net hoorde over het overlijden van Marie-Rose kreeg ik een raar gevoel in m'n keel.
Ik kende Marie-Rose niet persoonlijk, maar ik volgde wel wat er gebeurde met haar.
Ik voelde met haar mee...
Ze heeft zo hard gevochten om nog zo lang mogelijk bij haar kinderen, haar 'prinsjes' te kunnen blijven,
ze had nu ook nog de man van haar leven gevonden...en dan gebeurt dit..
Maandenlang heeft ze niet willen toegeven aan die vreselijke ziekte die steeds erger en erger werd..
Ze heeft zo hard gestreden tot het niet meer kon.
Nu heeft ze eindelijk rust gevonden...de rust die ze eigenlijk wel meer dan verdient...
Maar het is zo verschrikkelijk moeilijk voor haar familie, haar man, maar vooral voor haar kinderen.
Ik wil hen allemaal heel veel sterkte toewensen in deze moeilijke tijden.
vind de steun bij elkaar die zij ook aan jullie heeft geboden die laatste maanden..
Ikzelf heb nu een jaar geleden ook iemand moeten afgeven van wie ik heel veel hield, aan die vreselijke
ziekte kanker. en het doet verschrikkelijk veel pijn iemand te moeten afgeven die je dolgraag ziet, maar
als je ziet en hoort hoeveel die personen moeten lijden en alle pijn verdragen...wens je hen op den duur,
na zulke lange strijd, toch eindelijk die welverdiende rust toe.
Dus slaap zacht Marie Rose!! xxxxx
Dikke knuffels aan haar prinsjes xxxxx
Isabel
Rouwregister
Lieve Marie Roze ik vergeet je niet
Voor een bijzondere dame
omdat we je zullen herinneren als een nooit verwelkende roos .....
R.I.P.
Lieve ouders van Marie Rose.en Frank,
Ik heb de ziekte van uw dochter steeds gevold,en toch ze bleef wie ze was!Stralend als we haar zagen.En zo lief met haar kindjes.
Ik had nooit gedacht dat bij mijn dochter Roosje,geboren 24/11/72, plots een kwaadaardige maagkanker met uitzaaiingen zou worden vastgesteld.Roosje kreeg haar eerste Chemo op de dag van Marie Rose haar begraving. Ze is ondertussen geopereerd.Ze krijgt sinds verleden week terug chemokuur. U begrijpt dat ik veel aan jullie denk.Ik zou heel graag een bidprentje van Marie Rose ontvangen (groot)moeke
Beste familieleden, vrienden.
Ik heb het boek geloof, hoop en liefde gelezen.
En kan alleen maar zeggen met zeer veel eerbied: wat een traffe dame die Marie-Rose Morel.
Zoveel levenskracht, waardoor ze steeds grenzen verlegde.Door haar boek zal ze die kracht blijven doorgeven.
Veel sterkte en bewondering...