Handen
Gelukkig is de mens,
die tot het einde toe handen mag voelen,
die goed doen.
De hand, die met aandacht wast.
De hand, die met zorg aankleedt.
de hand, die met liefde kamt.
De hand, die met tact aanraakt.
De hand, die het hart troost.
Geen mens kan leven zonder de hand, die teder is,
die behoedt, die beschermt en bemoediging uitstraalt.
Tot het einde toe verlangt de mens
naar die hand, totdat er die andere Hand is,
die alle wonden geneest,
die alle pijn heelt,
die alle tranen wist.
Lieve Marie-Rose, je bent gedragen door Frank, jouw man.
Gelukkig zijn zij die zo een man mochten kennen.
Hij, die aan jouw zijde stond toen je nog gezond was maar evenzeer en niet in het minst bij jouw lange en moeilijke ziekte.
We hebben met jou meegeleefd. Je optimisme was gewoon wonderbaarlijk te noemen, géén mens doet dit jou na.
Je was enig en uniek in je soort.
Laat nu maar los, alles komt goed, ook met je twee prinsen. Ze hebben jouw genen. Ze zullen ook vechten.
Ooit staan we voor diezelfde poort, bij jou was het alleen iets vroeger.
Je mag daar ook gelukkig zijn.
Rouwregister
Xx
Te vroeg, te jong, en vooral: nog zo nodig!
Ik zal Marie-Rose nooit vergeten. Mijn aanwezigheid op haar uitvaart was voor mij een heel belangrijk moment.
Denk heel vaak aan jou en kan het nog steeds niet vatten dat je d'r niet meer bent.
we vergeten U nooit !!!
Marie-Roze vergeten doe ik je niet, jij was een fantastische vrouw