Annemie Focquaert

Annemie , 58 jaar dat is verdorie toch veel te jong om te sterven . Wij waren twee dorpkinderen uit Blaasveld die naar de grote stad Mechelen gingen om hun middelbaar te beginnen en dat schept toch ergens een band . Gisteren was het oudleerlingendag in de Ursulinen en daar vernam ik je overlijden , ik kreeg het daar toch effe koud van .

Annemie was een stijlvolle, verstandige en charmante vrouw. Ik heb haar pas leren kennen in de Gecoro. Ik herinner mij een woelige inspraakvergadering, waarin ze de moed had om een eigen afwijkende mening te formuleren, tegen het gejoel in. Dat was niet vanzelfspreken,maar ze formuleerde op een rustige en bewuste manier haar argumenten. Wat indruk maakte. Wat ik vandaag in de begrafenis gehoord heb, bevestigt mijn beeld over haar. Moedig en dankbaar kiezen voor de liefde en het leven: wat een mooi programma dat aan alle aanwezigen in de kerk werd aangereikt.

Mijn innige deelneming aan naasten en vrienden van Annemie.

Veel sterkte en warmte,
Sophie Boulet

Geachte

Mijn oprechte deelneming, en veel sterkte gewenst aan alle vrienden en familie in deze moeilijke tijden.

Mvg

Sofie Hoefman
ondervoorzitter N-VA Herzele

Onze christelijke deelneming bij het overlijden van Uw lieve echtgenote, mama en familielid! Heel veel sterkte toegewenst in deze moeilijke dagen! Familie Antoon Bonte-Van der Hauwaert- Geraardsbergen

Annemie, we liepen samen school op St.Lukas Brussel waar je toen op kot zat. We spreken van meer dan 30 jaar geleden. We hebben elkaar niet zo veel meer gehoord of gezien sindsdien (op en paar e-mails na), maar lezen nu dat je moeder was van 3 kinderen en al 7 kleinkinderen had samen met Carlos, je echtgenoot die we toen ook al ontmoet hebben.

Zelf inmiddels ook grootouder geworden van 2 kleinkinderen en een derde op komst, kunnen we ons maar al te goed voorstellen hoe erg dit verlies moet aankomen bij al je dierbaren. Weggetrokken worden uit dit leven op 58 jaar, hoe ondankbaar en hard kan het leven soms zijn. Maar voor hen gaat het leven voort. Het moet.

Annemie we zullen je blijvend herinneren als de joviale, ernstige en oprechte studente/vriendin die we eind de jaren 70 mochtten leren kennen. Rust in vrede en nog veel sterkte gewenst aan Carlos, de kinderen en kleinkinderen.

Roland en Annie

Moge de mooie herinneringen een blijvende steun zijn in uw verdriet. Veel sterkte. Ginette