Julia Hermans

De reis van haar leven

Lieve mama, oma Genk,

Je groeide op in de Havenstraat. Je was enig kind en je wilde zo graag gezien zijn.

Het leven en hoe we in dat leven van elkaar afscheid nemen is als een estafette.

Niemand loopt zijn leven alleen.

Vaak ongemerkt gaf je door aan ons wat je belangrijk of leuk vond.. Maar dat was ook omgekeerd zo.

Zoals bij een estafette is elke ronde die wordt gelopen belangrijk.

Wat je doet heeft een impact op de voorsprong van de volgende.

We staan nu stil bij het einde van je reis hier bij ons.

De cyclus van ons bestaan is de erfenis van ons leven met zijn triomfen en ontgoochelingen.

We kregen wijze lessen en maakten herinneringen om te koesteren

Zo geef jij, mama, nu jouw estafettestok door aan ons.

Uw dood is geen abrupt einde.

Het is een overgang, mama, je leeft verder in ons!

Dank voor jullie steunbetuigingen, het doet deugd uw reacties te mogen lezen!

Vanwege Ariane, Tom, Marie, Dominique, Marion en NIeke