De kracht van klei
“Het boetseren van haar urne heeft me de dood van mijn vriendin helpen verwerken”
Een urne is je laatste rustplaats. Het kan dus maar beter een gezellige, warme en persoonlijke plek zijn. Daar zorgt Karin Van Calster voor. Met Keramiekkunst by Karin maakt ze rouwkunst in al haar vormen - van prachtige urnen tot rouwjuwelen en wandobjecten.
Soms overkomt de toekomst je. Toen Karin Van Calster twintig jaar geleden een keramist aan het werk zag, ontdekte ze haar grote passie. Tig cursussen en workshops later bleek die passie meer te zijn dan zomaar een hobby. “In 2014 opende ik een keramiekatelier waarin ik mensen wou verbinden en hen creatief iets wou bijbrengen”, vertelt Karin, eigenares van Keramiekkunst by Karin. Toen haar zaak tijdelijk op slot moest in 2020, sloeg ze een nieuw pad in: rouwprocessen helpen verzachten aan de hand van klei en keramiek.
Heeft de dood altijd al een grote rol gespeeld in je leven?
Toch wel. Ik ben jarenlang als palliatief verpleegkundige aan de slag geweest en dan sta je natuurlijk dicht bij de dood. Wat me altijd verbaasd heeft, is hoe nabestaanden zich schamen voor hun verdriet. Daarom wil ik mensen helpen in dat verwerkingsproces.
(Lees verder onder de foto)
Hoe doe je dat?
Door wandobjecten, rouwjuwelen en urnen te maken. Wandobjecten zijn keramieken objecten waarin ik een stukje kledij van de persoon verwerk. Binnenin zit een vakje waarin je een persoonlijk souvenir van de overledene kan bewaren. Dat kan as zijn, maar ook een juweeltje, een bril,… Bij rouwjuwelen verwerk ik altijd assen in de klei. Hier maak ik dan een halsketting van porselein van die de nabestaanden kunnen dragen.
Die objecten zijn sowieso op maat. Geldt dat ook voor de urnen?
Dat kan, maar dat hoeft niet. Ik maak ook een collectie handgemaakte urnen die al klaarstaan bij mij. In de toekomst zal je die ook bij sommige begrafenisondernemers vinden. Als de nabestaanden liever iets persoonlijks hebben, kan dat natuurlijk ook. In dat geval ontwerp en realiseer ik dan een persoonlijk exemplaar - al dan niet met een stukje kleding erin verwerkt.
Is er een urne die je altijd zal bijblijven?
In april is een collega uit het leven gestapt. Haar partner heeft me toen gevraagd om een urne voor haar te maken. Dat heeft me veel stress, verdriet en slapeloze nachten bezorgd, maar uiteindelijk is het me gelukt. In zekere zin heeft het boetseren me geholpen bij de verwerking.
Je helpt daarnaast ook de omgeving van de nabestaanden met ‘een bakje troost’. Wat is dat juist?
Ik merkte hoe moeilijk we het vinden om bij rouwende mensen op bezoek te gaan. We weten immers niet wat te zeggen in zo’n situatie en dat boezemt ons angst in. Daarom boetseer ik ‘bakjes troost’. Dat zijn setjes van twee kopjes en twee onderbordjes die je kan meenemen als ijsbreker. Samen koffiedrinken maakt zo’n emotioneel gesprek een stuk aangenamer. Achteraf is dat setje ook een blijvende herinnering aan de deugddoende babbel die je had met iemand die om je geeft.
(Lees verder onder de foto's)
Wat brengt de toekomst voor Keramiekkunst by Karin?
Ik heb nog veel ideeën. Zo zou ik ook graag samen met de nabestaanden urnen boetseren. Eens de ceremonie en het papierwerk achter de rug zijn, zouden ze met z’n allen samenkomen in mijn atelier. Daar kunnen we samen een echt persoonlijke urne voor de overledene maken. Dat lijkt me een krachtig eerbetoon, maar ook een mooi moment voor de nabestaanden. Ook zou ik graag vazen maken met een handafdruk van de overledene. In dat geval zou het gaan om palliatieve patiënten en mensen die op euthanasie wachten. Ik zou hen vóór hun overlijden bezoeken om de handafdruk te maken en er vervolgens mee aan de slag gaan. Voor wie het niet weet, is het resultaat gewoon een kunstzinnige vaas. Voor de nabestaanden is het echter een onuitwisbaar aandenken.
Vereeuwig de herinnering van je dierbaren in klei dankzij Keramiekkunst by Karin.