Milan Machiels

Awel, Milan, dat ga ik doen. Alleen had ik jou graag als supporter aan de zijlijn gehad.
Ik mis je.

Maar ik ga me niet wentelen in dat gemis. Ik ga van jouw dood proberen iets goeds te maken: jongeren verbinden. Het schoolsysteem veranderen…. Je hoort me weer komen. Je zei het de avond voordien nog: “Mama, gij zijt niet normaal. Blijf altijd uzelf. En ga. Altijd opnieuw. Wat er ook gebeurt.”

Ook voor de bro’s en chickies die jou nog niet of onvoldoende kenden. Je was een goede vriend.
Ongetwijfeld heb ik je in jouw parcours naar de volwassenheid teleurgesteld. Maar ik heb je altijd graag gezien. Ik heb van je gehouden.
Ik mis je, Milan.

Morgen is het 10 weken geleden dat je besliste om uit het leven te stappen. Je zat 40 weken in mijn buik. Je maakte 937 weken uit van mijn leven. 937 verdomd mooie weken. Je was een zorgeloos, blij, slim kind. Je was een kritische puber die geen blad voor de mond nam. Je was een goede vriend.

Hee vriend
Vandaag is het volle maan.
Ik kijk. Jij ook.
Wees aub gelukkig waar je nu zijt.
Dag fijne kerel.
See you at the mooi....

Ik mis je veel en ik denk aan je altijd. Hou van je.