Ignace DE KESEL

Als snotneus uit de 'lagere cyclus' leerde ik hem kennen als de rijzige man die zo nu en dan toezicht deed en overal waar hij kwam een wolk 'Florina-rook' naliet. Toen ik startte in de Moderne Talen werd hij vanaf het vijfde jaar mijn leraar Frans, Godsdienst en Esthetica. Hij heeft zijn entree niet gemist. 'Dat boek, daar moet ik les mee geven van de directeur, maar ik zal het niet gebruiken. Het trekt op niets. Steek het maar weg.' Hij had het meer voor 'Les grandes étappes de la civilisation française' van Jean Thoraval, een dikke turf vol wereldliteratuur. Hij liet ons kennismaken met Victor Hugo, Rabelais en Joachim Du Bellay. Ik ben hem zeer erkentelijk. Hij was eigenzinnig en koppig, had lak aan leerplannen en vond verbeteren tijdverlies. Hij stampte tegen schenen en durfde heilige huisjes neerhalen, maar hij was de beste leraar die daar rondliep. Een kleurrijk figuur tussen een massa grijze duiven. Ignace, ik hoop dat je op je leven terugkeek 'heureux, qui comme Ulysse, a fait un beau voyage'.

Mijn innige deelneming aan de familie. Diep respect voor een prachtig leraar en een zeer eminent persoon. Jan De Meyer St.Lieven-St.Joris 1969-1973.